Wily Joseph Erwin Künzel, zoon van Johan Christiaan Künzel (1881-1939) en van de ‘inlandsche vrouw’ Sawie (geen gegevens bekend), werd in Salatiga, toen Nederlands-Indië, geboren op 8 april 1908. Zijn vader was Duitser van geboorte, maar verkreeg in 1922 het Nederlanderschap.

Wily Joseph Erwin Künzel begon zijn militaire loopbaan in 1922 in Meester Cornelis, een voorstad van Batavia, als adspirant officier. In 1927 vertrok hij naar Nederland toen hij werd toegelaten tot de Koninklijke Militaire Academie in Breda. 

Hij werd in 1930 benoemd tot 2e Luitenant der Infanterie van het Nederlands-Indische leger en keerde terug naar Nederlands-Indië. In Bandoeng volgde hij in 1930 de opleiding tot vliegenier en in 1934 werd hem het groot militair vliegbrevet uitgereikt. In augustus 1939 besloot hij om naar Nederland te vertrekken en werd in september ingedeeld bij de Koninklijke Landmacht 1e Luchtvaart Regiment Bombardeer vliegtuigafdeling. Na zijn aankomst in Nederland woonde hij eerst in Soest en vertrok in oktober naar Amsterdam.

Wily Joseph Erwin Künzel trouwde bij volmacht te Amsterdam op 4 november 1931, wonende te Batavia, met de in Amsterdam geboren en wonende Johanna Maria Winanda Cornelia von Frijtag Drabbe (1909).

Künzel vloog op 10 mei 1940 als eerste luitenant-vlieger-waarnemer van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) in de Fokker T-V 854 en kreeg opdracht om het vliegpark Waalhaven te bombarderen om het voor de vijand onbruikbaar te maken. Nadat de bommen waren afgeworpen, werd de Nederlandse bommenwerper achtervolgd door Duitse jachtvliegers van de Luftwaffe. Er ontstond een luchtgevecht boven de Hoeksche Waard en de T-V 854 werd geraakt en vloog in brand. De Fokker stortte neer op een stuk land aan de Eerste Kruisweg in de polder van Oud-Beijerland. De KNIL-piloot Wily Joseph Erwin Künzel sneuvelde op de leeftijd van 32 jaar en liet een vrouw en een zoon, Jack (1932-2009), na. Ook de rest van de bemanning, bestaande uit P. Boon, F.H. Stoovelaar en A.J.G. Oostindië, kwam om het leven. 

Op 6 mei 1946 werd Künzel postuum het Vliegerkruis toegekend.

Wily Joseph Erwin Künzel werd eerst begraven op het kerkhof van Numansdorp en in mei 1940 overgebracht naar het familiegraf op het R.K. Kerkhof Buitenveldert in Amsterdam. In 1970 kreeg hij zijn laatste rustplaats op het Militaire Ereveld Grebbeberg te Rhenen.

Wily Joseph Erwin Künzel wordt sinds 2015 herdacht op het ‘Monument Luchtoorlog Hoeksche Waard’ bij het Bedrijventerrein De Bosschen in Oud-Beijerland. Tevens wordt zijn naam genoemd op het ‘Gedenkteken Luchtvarenden’ in Soesterberg.

Bronnen

• Dekker, Loek e.a., Oorlog in de Hoeksche Waard 1940-1945, Museum Hoeksche Waard, (Heinenoord 2015)
• Nootenboom Henk, Luchtoorlog Hoeksche Waard 1940-1945 (Strijen 2015)
• Wüst, Wim en Hans Onderwater, One of our aircraft is missing. De luchtoorlog boven de Hoeksche Waard 1940-1945, (Huizen 2002)
• https://www.dmlohw4045.nl/qr1000-kuenzel/ Monument Luchtoorlog Hoeksche Waard
• http://www.zuidfront-holland1940.nl/index.php?page=kuenzel-w-j-e-vk
• https://oorlogsgravenstichting.nl/personen/86456/wily-joseph-erwin-k%C3%BCnzel

Laatst bijgewerkt: 16 december 2024