Skip to main content

Oostindië, Adrianus Johannes Gerardus

Adrianus Johannes Gerardus Oostindië werd in Amsterdam geboren op 17 februari 1895, (Singel 536) zoon van de bierhandelaar Hermanus Oostindië (1850-1919) en van Grietje Ottes (1851-1895). Zijn vader hertrouwde in 1897 te Leiden met de in Oud-Beijerland geboren Dirkje Dirkzwager (1865-1945).

Adrianus Johannes Gerardus Oostindië trouwde op 28 juni 1922 in ’s-Gravenhage met Elisa Maria Veefkind (1895-1981). Het echtpaar woonde van 1922 tot en met 1940 in Zeist waar in 1923 hun dochter Johanna Dirkje werd geboren.

Sergeant-majoor-vlieger Oostindië was rond het middaguur van 10 mei 1940 van Schiphol opgestegen in de Fokker T-V 854 met als doel het vliegveld Waalhaven te bombarderen. Na een succesvolle actie werd zijn T-V echter door Duitse jagers onder vuur genomen met als gevolg dat de Nederlandse bommenwerper rond 1 uur ‘s middags brandend neerstortte nabij de Eerste Kruisweg in de polder van Oud-Beijerland. Adrianus Johannes Gerardus Oostindië sneuvelde bij dit luchtgevecht en werd 45 jaar oud. Ook de rest van de bemanning, bestaande uit P. Boon, W.J.E. Künzel en F.H. Stoovelaar, kwam om het leven. Alleen boordschutter J. den Hartog overleefde de crash.

Hij werd op 1 juni 1940 begraven op de Algemene Begraafplaats te Zeist.

Op 6 mei 1946 werd hij postuum onderscheiden met het Kruis van Verdienste. Oostindië kreeg deze onderscheiding niet voor het bombarderen van het vliegveld Waalhaven, maar voor zijn verdienste bij het bestrijden van branden op Schiphol in de ochtend van 10 mei 1940.

Adrianus Johannes Gerardus Oostindië wordt herdacht op het ‘Monument Luchtoorlog Hoeksche Waard’ bij het Bedrijventerrein De Bosschen in Oud-Beijerland. Tevens wordt zijn naam genoemd op het ‘Gedenkteken Luchtvarenden’ in Soesterberg.

Bronnen

Laatst bijgewerkt: 5 december 2024