Hij werd geboren op 30 januari 1895 te Numansdorp als zoon van Egbert Kraak (1859-1924) en Adriaantje Punt (1866-1948). Arie groeide op in Numansdorp met 3 broers en 2 zussen.

Op 18 september 1894 trouwde Arie Kraak te Zuid-Beijerland met Lijntje de Zeeuw (1894). Zij gingen wonen aan de Middelsluissedijk WZ 55 te Numansdorp en werden de ouders van Adriaantje (1916), Sijgje (1925), Egbert (1927) en Arie (1941).

Inundatie

In februari 1944 werd besloten dat grote gebieden in de Hoeksche Waard moesten worden ontruimd, vanwege de voorgenomen inundatie van het gebied. Ook de polder Groot-Cromstrijen in Numansdorp werd geïnundeerd, waardoor Arie Kraak en zijn gezin een opvangadres moesten zoeken. Zij vonden onderdak op het adres Hutten nummer 13 te Klaaswaal.

Arie Kraak had van iemand een tip gekregen dat van de houten schuur achter zijn huis in Numansdorp planken waren losgeraakt door de golfslag van het water. De eerstvolgende zondagmorgen, 10 maart 1945,  ging Arie Kraak met zijn zoon Egbert op stap. Ze liepen via de Scheidweg naar Bommelskous en daar kozen ze ervoor om de Schoutsdijk, richting Zuid-Beijerland op te gaan en dan via de Korteweg naar de Middelsluissedijk te gaan, een tocht van van ca. 12 km. De kortste weg was weliswaar via de Dijk, maar daar hadden de Duitsers landmijnen gelegd en tankvallen aangebracht.

Arie en zoon Egbert troffen een troosteloze boel aan. Kennelijk hadden de Duitsers in het huis gewoond; het achtergebleven meubilair was onbruikbaar geworden en er waren Duitse boeken achtergebleven. De schuur werd gerepareerd en de mannen gingen weer terug naar huis. Bij de Korteweg werden ze verrast door twee soldaten van de Feldgendarmerie die om hun toestemming papieren vroeg. Ze vertelden dat ze een mondelinge toestemming hadden, maar daar namen de soldaten geen genoegen mee. Ze werden gesommeerd de kortste, maar wel de gevaarlijkste weg naar Klaaswaal te nemen.

Langs de waterkant lopend, omdat de weg was versperd door omgezaagde bomen waaronder mijnen liggen, stapte Arie Kraak op een landmijn.

Een deel van zijn onderbeen en voet was geraakt en hevig bloedend lag hij langs de slootkant. Egbert probeerde het onderbeen af te binden en nam zijn vader op zijn rug en bracht hem naar een droge plek.

Bij zijn zwager haalde Egbert een ‘melkkarretje’ en daarop vervoerden ze vader Arie naar het huis van zijn zwager, getrouwd met zus Adriaantje.

Egbert vroeg zijn oom Jan een ziekenauto te regelen en zo kon Arie Kraak, vele uren na het ongeval, vervoerd worden naar het Zuiderziekenhuis te Rotterdam, bijgestaan door zijn broer Jan. De situatie was ernstig en Arie Kraak had veel bloed verloren. Zijn broer Jan gaf nog twee liter bloed maar het was al te laat. Arie Kraak overleed op 11 maart 1945 aan zijn verwondingen.

Arie Kraak, 50 jaar oud, werd begraven op de Algemene Begraafplaats te Klaaswaal en na de bevrijding werd zijn stoffelijk overschot herbegraven op de Algemene begraafplaats te Numansdorp.

De naam van Arie Kraak en zijn nagedachtenis leven voort op het virtueel monument. 

Bronnen

• Dekker, Loek e.a., Oorlog in de Hoeksche Waard 1940-1945 (Heinenoord 2015)
• Meer, Pieter van der, Numansdorp, centrum van de wereld 

laatst bijgewerkt: 28 maart 2025