Hij werd geboren op 23 november 1924 te Numansdorp, als zoon van Jacobus van de Ree (1888-1964) en Neeltje Kolf (1889-). Jacobus woonde met zijn ouders, zusjes Sijke en Hendrika en zijn broers Marinus en Willem, aan de Klein-Cromstrijensedijk 517 te Klaaswaal.
Het werd steeds moeilijker om aan de gedwongen tewerkstelling in Duitsland te ontkomen. Ook Jacobus stond voor dit dilemma. Wat moest hij doen? Had hij een vrije keuze om niet te gaan? Kon hij een vrijstelling aanvragen bij het arbeidsbureau in Dordrecht? Zou de huisarts een medisch attest willen uitschrijven, dat hij fysiek niet in staat was om naar Duitsland te gaan?
We weten dat Jacobus op 15 april 1943 afscheid nam van zijn ouders, zussen en broers. Hij stapte in Dordrecht in de trein die hem naar Eschwege bracht. Uit de archiefstukken blijkt dat hij, vanaf 17 april 1943, bij boer Wiegand in Altenburschla, even ten zuidoosten van Eschwege, was ondergebracht. Werkte hij in de landbouw of toch in de (wapen)industrie?

Jacobus werd ziek en belandde in het Kreiskrankenhaus in Eschwege, waar hij op 31 maart 1945 aan bloedvergiftiging en algehele zwakte overleed. Zou hij geweten hebben dat zijn broertje Wim, zes weken eerder, op 15 februari 1945 was doodgeschoten op Klaaswaal? Had dat bericht hem nog bereikt?
Zijn ouders, Sijke, Hendrika en Marinus verloren binnen zes weken twee zonen en twee broers. Het verdriet in de familie was groot want ook op Westmaas bij de broer en schoonzus van moeder Neeltje werd getreurd om hun zoon Jo Kolf en schoonzonen Jaap van Etten en Jaap van Dongen. Vijf jonge mannen, in de bloei van hun leven, stierven door toedoen van de bezetter, in de laatste maanden van de oorlog.

Jacobus van de Ree werd begraven op de ‘Kreiskrankenhaus begraafplaats’ te Eschwege en later herbegraven op het Ereveld te Frankfurt am Main, Frankfurt-Oberrad.  
De Oorlogsgravenstichting vroeg de ouders in 1951 of de overbrenging naar Nederland van het stoffelijke overschot van hun zoon op prijs werd gesteld.
De ouders stellen geen prijs op overbrenging van het stoffelijke overschot naar Nederland: ‘Wij kunnen niet geloven, dat het werkelijk de stoffelijke resten van hun zoon zijn, was hun reactie.

Vergeten is Jacobus van de Ree niet, zijn naam en nagedachtenis verbinden we aan het Monument 1940-1945 in Klaaswaal. 

Bronnen

• Nationaal Archief – 2.19.255.01 Plaatsingslijst persoonsdossiers Oorlogsgravenstichting
• ITS Collection Arolsen Archives

laatst bijgewerkt 11 september 2024