Hij werd geboren op 12 juni 1894 te Oud-Vossemeer, als zoon van Franciscus Veraart (1859-1941) en Cornelia Dymphna Daane (1867-1951). Jacobus groeide op in een groot gezin.

Op 31 augustus 1926 trouwde hij in Halsteren met Dymphna Goorden (1901) kregen twee dochters Johanna Maria Cornelia, geboren in 1932 en Cornelia Dymphna Adriana, geboren in 1936. Het gezin woonde aan de Coentjesweg B 209. Koos Veraart en zijn vrouw bewerkten samen een stuk land. Hij ging in de winter bomen rooien en werkte tijdens de bietencampagne op de suikerfabriek te Puttershoek. Zo kon het gezin behoorlijk leven uit de inkomsten van het land en werken bij derden.

Waarom gooien Engelse vliegtuigen de suikerfabriek in Puttershoek in puin?

De suikerbietencampagne begon op 9 oktober 1940 en dat betekende dat er veel seizoenarbeiders uit voornamelijk West-Brabant naar Puttershoek kwamen. Ook Jacobus Veraart kwam vanuit Oud-Vossemeer naar Puttershoek en zou er tot het einde van de campagne werken.

Dat betekende een aantal maanden van huis, werken in ploegendienst en slapen en eten in de logiesverblijven, Keet A en Keet B, op het terrein van de fabriek.

Het was 25 oktober 1940 rond 07.00 uur: de campagne was in volle gang. Voor de poort van de fabriek stond een rij bietenwagens op de dijk te wachten om gelost te worden.
Veraart had juist zijn collega’s van de nachtdienst afgelost, toen het noodlot toesloeg.

Een vliegtuig van de geallieerden liet zijn bommen vallen boven de fabriek. De ravage was groot. Jacobus Veraart overleefde het bombardement niet en stierf 56 jaar oud en werd begraven op het R.K. Parochiekerkhof aan de Dorpsweg 7 te Oud-Vossemeer.

Het gezin bleef achter en moeder Veraart had niet alleen de zorg over haar kinderen maar ook hoe ze in haar eentje het kleine bedrijfje gaande kon houden. Een betaalde knecht in dienst nemen, daarvoor waren de inkomsten te gering en zou de aflossing van de hypotheek in gevaar brengen. De burgemeester van Oud-Vossemeer schreef op 26 oktober 1940 een brief aan de burgemeester van Puttershoek waarin hij de situatie uitlegde waarin het gezin verkeerde. 

Weduwenpensioen en andere sociale voorzieningen waren er in die tijd nog niet. En de suikerfabriek kende geen regelingen of fondsen waarop een beroep gedaan kon worden. Wel kon zij op grond van de circulaire dd. 20 september 1940 no. 7-1465, Afdeling Steunverlening (Bureau herstelfonds), ten behoeve van nagelaten betrekkingen een (periodieke) uitkering aanvragen.

De naam van Jacobus Dingenus Veraart en zijn nagedachtenis leven voort op:

• de plaquette ‘gevallenen bombardement Suikerfabriek’, Rustenburgstraat 2 in Puttershoek
• het Herdenkingsmonument Tholen (dat de vorm heeft van het eiland), aan de Vossemeersepoort in Tholen

Bronnen

• Dekker, Loek, e.a. Oorlog in de Hoeksche Waard 1940-1945, (Museum Hoeksche Waard 2015)
• Kortekaas, Joop, Leo Cornelisse en Theo de Krom (†), De fabriek, De geschiedenis van onze Suikerfabriek Puttershoek 1912-2004 (Puttershoek 2008)
• Kortekaas, Joop, Leo Cornelisse en Theo de Krom (†), De fabriek, De geschiedenis van onze Suikerfabriek Puttershoek tijdens de oorlog 1939-1946. Ongepubliceerd: collectie Museum Hoeksche Waard

laatst bijgewerkt: 7 januari 2025