Bombardement Rotterdam
Het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 en de gevolgen voor de Hoeksche Waard
De weerstand van de mariniers bij de bruggen in Rotterdam in de eerste meidagen van 1940 moest gebroken worden. Rotterdam gaf zich nog niet gewonnen. Generaal Schmidt, een Duitse generaal, wilde het verzet in de stad breken door een kleine luchtaanval van duikbommenwerpers uit te voeren. Maar Hermann Göring, leider van de Luftwaffe, koos voor een groot opgezette aanval. Er moest paniek ontstaan en er moesten zoveel mogelijk burgerslachtoffers vallen.
Negentig bommenwerpers van het type Heinkel He-11 stijgen op uit Bremen. Zij zullen vanuit het oosten en zuiden de stad aanvallen. De commandanten worden kort voor vertrek nog op de hoogte gebracht dat de onderhandelingen nog niet zijn afgerond. Mocht er toch niet gebombardeerd worden, dan zullen er rode lichtkogels worden afgeschoten, zo luidt de instructie.
De onderhandelingen verlopen niet vlot en het ultimatum van generaal Schmidt zal rond 12.00 uur verlopen. Zijn bevel tot overgave is vertaald en staat vol met spelfouten en voldoet niet aan de militaire eisen. Er moet een naam, militaire rang en handtekening op staan. De onderhandelingen gaan verder en zo wordt tijd gerekt om een aanval op de stad te voorkomen.
Dat het bombardement is uitgesteld, omdat de onderhandelingen nog niet zijn afgerond, heeft de commandanten van het eskader bommenwerpers nooit bereikt.
De groep die vanuit het oosten komt aanvliegen, laat 97 ton bommen vallen boven de stad.
Terwijl de eerste bominslagen Rotterdam verwoesten, vliegt de tweede aanvalsgolf boven Rotterdam-Zuid. Rode lichtkogels zijn er niet te zien, dus kunnen ook zij de bommen laten vallen. Plots ziet de commandant in de rookwolken toch rood-lichtgevende punten.
Helaas zijn de bommen al los, maar de vliegtuigen achter hem kan hij nog waarschuwen. Deze bommenwerpers vliegen terug naar het zuiden en laten hun bommen vallen boven
Puttershoek, Cillaarshoek, Strijen en Strijensas.
De materiële schade is groot en negen slachtoffers zijn te betreuren.
In Puttershoek raakt Hendrik van Driel gewond en zal later aan zijn verwondingen overlijden.
In Cillaarshoek laat Oelbert Hoogvliet het leven.
In Strijen zijn Lena de Jongste-Kooijman, Maaike Duimelaar-van Wijk en Hendrika Cappon-de Schipper getroffen en overlijden aan hun verwondingen. In Strijensas komen Adrianus van Vugt, Elisabeth Fortuin en de broers Bastiaan van Horssen en Pieter van Horssen om het leven.
bronnen
- https://stadsarchief.rotterdam.nl/zoek-en-ontdek/themas/rotterdam-in-oorlog/
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Bombardement_op_Rotterdam#:~:text=In%20het%20jaar%20dat%20Rotterdam,van%20Kralingen%20tot%20station%20Hofplein.
- https://www.dbnl.org/tekst/_gid001195901_01/_gid001195901_01_0039.php
laatst bijgewerkt: 28 oktober 2024