Skip to main content

Crash 17 maart 1945, Heinenoord

Op zaterdag 17 maart 1945, omstreeks 14:15 uur (LT) steeg de Supermarine Spitfire Mk LF.XVI met serienummer SM 473 en rompcode XT-H, op van haar vliegbasis RAF Ludham, gelegen op ongeveer anderhalve kilometer ten noordoosten van Ludham in het Engelse graafschap Norfolk. 

Het jachtvliegtuig maakte deel uit van een formatie van 12 Spitfires die behoorden tot het No. RAF 603 squadron. De Spitfire SM 473 werd gevlogen door Warrant Officer (W/O, adjudant onderofficier) Jack (Johnny) Dawson Green. 

Dit was zijn tweede vlucht die dag. Eerder op de ochtend had hij diverse Duitse opstellingen aangevallen langs de spoorlijn Utrecht-Den Haag, waarna zonder problemen werd teruggevlogen naar de vooruitgeschoven landingsstrip (Advanced Landing Ground) B67 bij het Belgische Ursel. 

Na de lunch en nadat de jachtvliegtuigen waren afgetankt en herbewapend met eenzelfde bomlading van 1 x 500 lb en twee bommen van 250 lb, vloog Jack met zijn Spitfire SM 473 voor de tweede keer die dag naar Utrecht. Nu werd de spoorlijn naar Hilversum aangevallen, die over een lengte van 100 meter geheel werd vernield. Daarna werd omgekeerd richting de Advanced landing Ground B67 bij Ursel.  

Ter hoogte van de Barendrechtse brug, zag Jack op de weg, die vanaf de brug naar de Blaaksedijk leidde, een Duits legertruck rijden. Hierop vroeg Jack aan de leider van zijn formatie toestemming dit doel aan te mogen vallen. Deze gaf aan dat dit bekeken zou worden en indien nodig de aanval zou worden geopend. Toen de leider van de formatie zag dat de truck op het punt stond het dorp binnen te rijden, blies hij de aanval af. Jack die achter hem vloog opende het vuur en dook al schietend met zijn boordwapens naar het doel. 

Een kleine jongen, Anton de Man (1940-2023) die met zijn oudere zus speelde op de Gorzenweg, nabij wat thans de Witte Boerderij wordt genoemd, zag de Spitfire al schietend op hen afkomen. 

Duitse soldaten die zich in de buurt bevonden, schoten met hun geweren op het snel naderende jachtvliegtuig. Boven hun hoofden maakte het jachtvliegtuig plots een draai. De medevliegers van Jack hoorden in hun koptelefoon nog plotseling de kreet: ‘ik ben geraakt’, waarna de Spitfire van Jack daarop neerstortte ter hoogte van de Boonsweg in Heinenoord, nabij de Oude Maas, in land wat onder water stond. 

Duitse soldaten gingen naar het vliegtuigwrak om te zien wat er met de piloot was gebeurd. 

Terug bij de boerderij droegen deze soldaten in hun midden een witte doek. Dit bleek de parachute van de piloot te zijn met het lichaam van de piloot, die zij in de schuur van de boerderij legden. 

De Duitse soldaten vertelden daarna tegen de jongen (Anton de Man) dat zij de piloot dood hadden aangetroffen in zijn cockpit met een klein kogelgaatje in zijn hoofd. Kennelijk was de piloot toen hij al schietend naar beneden kwam dodelijk geraakt door een geweerkogel.

De dag daarop, zondag 18 maart 1945 werd het lichaam van Jack Dawson Green uit de schuur gehaald en op een boerenkar vervoerd naar de Algemene Begraafplaats in Barendrecht. Daar werd hij door Duitse soldaten op maandag 19 maart 1945 in het zuidwestelijke gedeelte bij de kapel begraven, waar hij tot op heden rust. 

Bronnen

Laatst bijgewerkt 14 april 2025